تبیین تفاوت درجة تحقق ابعاد سازمان یادگیرنده بین فدراسیون های ورزش های تیمی و فدراسیون های ورزش های انفرادی در ایران

هدف از تحقیق حاضر، تبیین تفاوت درجة تحقق ابعاد سازمان یادگیرنده بین فدراسیون‌های ورزش‌های تیمی و انفرادی است. تحقیق از نوع پیمایشی مقایسه‌ای است. جامعة آماری کارمندان تمام وقت فدراسیون‌های ورزشی ایران برابر با 795 نفر بودند. از 212 پرسشنامة دریافت‌شده 158 مورد مربوط به فدراسیون‌های ورزش‌های فردی و 54 مورد مربوط به فدراسیون‌های ورزش‌های گروهی است. ابزار تحقیق پرسشنامة ابعاد سازمان یادگیرنده با پایایی 974/0 بود. به‌منظور تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و استنباطی (t دونمونه‌ای با نمونه‌های مستقل) استفاده شد. نتایج حاکی است که درجة تحقق ابعاد سازمان یادگیرنده در فدراسیون‌های ورزشی در حد مطلوبی نیست و تفاوت معناداری بین درجة تحقق یادگیری مداوم (0 = p، 54/3 = t)، گفت-وشنود (0 = p، 63/2 = t)، یادگیری تیمی (0 p=، 07/4- = t)، سیستم‌های ادغام‌شده (0 = p، 22/4- = t)، توانمندسازی (0 = p، 05/3- = t)، پیوند با سیستم (0 = p، 07/3- = t) و رهبری راهبردی (0 = p، 61/3- = t) در فدراسیون‌های ورزش‌های تیمی و انفرادی ایران وجود دارد.